Goed nieuws

6 maart 2012 - Santa Cruz, Bolivia

Had ik zaterdag vast netjes een verslag geschreven, op dinsdag is het alweer helemaal achterhaald. Dus schrijf ik gewoon weer een nieuwe. Een hele tijd heb ik niets geschreven, dat was niet omdat er niets gebeurde. Twee weekenden terug zijn de kinderen op kamp geweest. Van zaterdag tot dinsdag. In dit weekend was het hier carnaval. Het hele fatsoenlijke leven ligt dan plat hier. Er was zelfs geen kerk! Wij hadden dus een weekend zonder kinderen, waarvan we uiteraard genoten hebben! We zijn naar het zwembad geweest en hebben films gekeken en na zes weken is het ook gewoon heerlijk om weer is fatsoenlijk uit te slapen! Gabriellie, een vrijwilligster uit Porto Rico was er ook, we hebben veel met haar gepraat in het Engels!
In het weekend daarna kwamen Dick en Theresa weer naar het kindertehuis. Op zaterdag zijn Hananja, haar opa en ik met hen uit geweest. Eerst hebben we hamburger en patat gegeten, in de beste tent van Santa Cruz. Daarna gingen we naar een soort boulevard waar doorgaans alleen rijke mensen gaan zitten, heel gezellig!
Op dinsdag vertrokken we dan eindelijk naar de boerderij. Ongeveer anderhalf uur rijden door echt Boliviaans landschap, dat ik in al die weken eigenlijk nog niet gezien had. Heel erg bijzonder, palmbomen, koeien, suikerriet, een soort van modderrivier en heel veel wilde bloemen. En dan ben je bijna bij de boerderij… maar dan moet je nog vier kilometer over een onverharde gaten weg rijden. En na een flinke regenbui is dat natuurlijk erg leuk!
Op de boerderij heb ik lekker uitgerust, boeken gelezen, spelletjes gespeeld en vooral ook heerlijk gegeten. Dick was chefkok en kan dus enorm goed koken. Daarnaast eet ik hier op het kindertehuis gewoon droog brood maar daar… oké, jullie verwende Nederlanders zouden het een karig gedekte tafel vinden. Voor mij wordt het gewoon weer afkicken nu ik terug ben. Ons geplande bezoek aan een koffieplantage viel helaas letterlijk in het water. Door de enorme regenbuien was de toegangsweg niet begaanbaar. Tja, zulke dingen heb je hier ook! Dat is natuurlijk wel heel jammer, maar de volgende keer hopen we daar wel heen te gaan!
Op donderdag ben ik, met Aldro, de boer zal ik maar zeggen, naar een Pharmacia geweest. Ik heb hier erg veel last van muggenbeten (vitamine B schijnt te helpen). Hij vond een vitamine B injectie nodig. Nou vooruit dan maar, en inderdaad, het lijkt wel of ik me beter voel. Terug van de boerderij ben ik verhuisd naar een andere unit. In mijn eerste huis had ik het niet zo naar mijn zin. Nu woon ik in een huis met vijf kinderen onder de 6 jaar en drie grotere kinderen en Tia Maria met haar man, die Engels spreekt, Hoera! Voor mij gewoon veel gezelliger en makkelijker. Ik voel me hier veel meer op mijn plaats, wat mijn verblijf hier wel ten goede komt.
En dan was er groot nieuws! Dat weten jullie natuurlijk al lang, maar ik vind het toch wel het vermelden waard. Op vrijdag 2 maart ben ik tante geworden van Rachel Roos Clazina. Ja, dan zou je er wel wat voor over hebben om even te kunnen komen kijken. Op maandag heb ik dit heugelijke feit in stijl gevierd met Dick. We zijn weer naar de boulevard geweest en hebben eerst biefstuk gegeten en daarna een echte Italiaanse ijsco!

Nu ik meer in de stad geweest ben zie ik ook meer van de ellende en armoede hier. Kinderen van nog geen zes jaar die `s avonds om 10 uur nog sigaretten o.i.d. verkopen. Straatkinderen op de meest bizarre plekken. Gisteren kwamen we langs een gebied waar indianen leven, midden in de stad, allemaal verslaaft aan drugs. Wat ik gezien heb, is wel een minimum aan ellende dat hier bestaat, wat Dick en Theresa mij verteld hebben. Nederland lijkt niet altijd het meest fantastische land te zijn, maar wat ben ik nu dankbaar dat ik daar opgegroeid ben. In een schone omgeving, met fatsoenlijk onderwijs, met een functionerende regering en een sociaal vangnet…
Hananja is nu niet meer hier, zij is verder gereisd naar een andere stad in Bolivia. Gabrielle is nog wel hier, tot eind maart. Voor mij dus een heel stuk minder Nederlands vanaf nu. Maar gelukkig nog wel Engels.

 

Vanuit Bolivia een hartelijke groet van mij,

De Here is met jullie,

 

Foto’s

4 Reacties

  1. Mathilde:
    6 maart 2012
    HoiHoi,

    Nou dan heb je wel weer je best gedaan op je nieuwe verhaal:) Heerlijk om te weten hoe het je daar vergaat! Biefstuk en ijs is dan weer wat origineler dan beschuit met muisjes;)Fijn dat je het nu steeds beter naar je zin gaat hebben, gezellig ook dat je bij Dick en Theresa bent geweest... even niet meer zo veel verantwoordelijkheid. Fijn om weer wat van je gehoord te hebben. Een hele goede tijd daar verder, en Gods zegen toegwenst. Een vrolijke groet van Mathilde
  2. Corinne:
    13 maart 2012
    Ditta, fijn om te lezen wat je allemaal meemaakt. Nou, Dick mag wel vaker zo heerlijk voor je koken. Goed om te lezen. Liefs Corinne
  3. Niek:
    18 maart 2012
    Hey Ditta,

    Goed om te horen/lezen dat je het naar je zin hebt daar! Wat een belefenissen... ;)
  4. Kees van Ginkel:
    20 maart 2012
    Leuk zo'n update :). - jaja, ik weet dat ik het véél te laat lees ;) . Geniet van het zonnetje (doen wij tenslotte ook) maar vooral van alles wat je meemaakt. Echt super gaaf joh! Het allerbeste: Gods zegen!